Η Shamsia Hassani γεννήθηκε το 1988 από Αφγανούς γονείς, μεγάλωσε ως πρόσφυγας στο Ιράν και σήμερα είναι καλλιτέχνιδα δρόμου και δασκάλα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Καμπούλ. Στα έργα της απεικονίζει δυναμικές γυναίκες με μπούρκα, μελαγχολικές φιγούρες με κλειστά μάτια που περιβάλλονται από ψάρια, φυσαλίδες και μουσικά όργανα. Το κοινωνικό περιβάλλον και οι εμπειρίες τής γεννούν ιδέες και σκέψεις για τα έργα της. Στον δρόμο έρχεται συχνά αντιμέτωπη με συντηρητικές απόψεις και μισογυνισμό. Παρόλο που αισθάνεται ανασφάλεια να ζωγραφίσει μόνη της για παραπάνω από λίγα λεπτά, οι τοιχογραφίες της είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, με έμφαση στους χαρακτήρες και στη λεπτομέρεια. Εχει συμμετάσχει σε εκθέσεις και φεστιβάλ σε διάφορα μέρη του κόσμου και ταξιδεύει για να γνωρίσει στον κόσμο την τέχνη που γεννιέται σιγά σιγά στους δρόμους της Καμπούλ. Η Shamsia θέλει να σβήσει με το σπρέι της τα σημάδια του πολέμου από τους τοίχους, να ρίξει χρώμα στις ρωγμές και να απαλύνει τις εφιαλτικές αναμνήσεις.
«Το 2010 πραγματοποιήθηκε ένα εργαστήριο γκραφίτι στην Καμπούλ, το οποίο παρακολούθησα με εννέα συναδέλφους μου από την οργάνωση σύγχρονης τέχνης Berang. Στη διοργάνωση ήταν καλεσμένος ο καλλιτέχνης δρόμου CHU από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ετσι ήρθα σε επαφή για πρώτη φορά με την τέχνη του γκραφίτι που με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή, έμαθα να δουλεύω με σπρέι και να ζωγραφίζω έργα μεγάλης κλίμακας σε τοίχους» λέει στο Documento η Shamsia Hassani.
Το γκραφίτι έγινε στα χέρια της εργαλείο που είχε σκοπό να απομακρύνει τα σημάδια του πολέμου από τους τοίχους. «Τα χρώματα καλύπτουν τα απομεινάρια του πολέμου και οι άνθρωποι αντικρίζουν μια διαφορετική εικόνα στους δρόμους και όχι μόνο σημάδια από σφαίρες και ρωγμές».
